دنیای آدم بزرگها

شبپره های سرگردان
در تلاطم بادهای شبانه تابستان
به دنبال گرد شیرین خاطره میگردند
تا شاید در درون ناله های شبانه جیرجیرک
شاهد هاله غمنگیز سوختن باشند
سرد است

کودکیم کم شده
نکند بزرگ شوم
گیر کرده ام در این دنیای آدم بزرگها
آدم بزرگها نمیفهمند
مغزشان معیوب است
فکر می کنند می دانند
فقط بلدند خوب حرف بزنند
ولی چشمشان دیگر برق نمیزند
ذوق نمیکنند
آخر نمی فهمند فرق شب پره را با شاپرک
ولی فرق ال سی دی را با ال ای دی میدانند
هه
خنده دار است
بعد با خودشان فکر میکنند که میفهمند
از سگ آقای پتیبل خوششان نمی آید
طفلک فقط کمی بد اخلاق بود
ولی پروانه ها را دوست داشت
به دنبال پول می دوند و یک نگاه هم به کفتر چایی ها نمی کنند
آدم بزرگها وقتی از کنار یک آبپاش چمن خیس کن که نمی دانم اسمش چیست رد می شوند
و ماشینشان را که تازه شسته اند خیس می شود
زیر لب غر غر میکنند
ولی نمی دانند که خدا دارد قلقلکشان می دهد
دلشان مور مور نمی شود
حتی برنمیگردند عقب تا دوباره فواره بچرخد و خیسشان کند
دلشان از چیزهای زشت مور مور می شود
ماشین مشکی گنده زشت
خانه بزرگ سفید
پولهای بوگندو
کاغذهای پر مهر و امضا
از چه جیزهایی ذوق میکنند

واقعا که دنیای زشتی دارند
دلشان اصلا باد بادک نمی خواهد
از خاک بازی و شن بازی هم لذت نمی برند
توپ دو لایه هم دوست ندارند
آدامس خرسی هم که اصلا یادشان رفته
نوشمک هم نمیدانند چیست
حتما با خود میگوند کیست

حتی بلد نیستند روی یک جوی کوچک سد سنگی بسازند
خانه سازی هم بلد نیستند
با خودشان هم حرف نمی زنند
آخر وقتی کسی با خودش بلد نباشد حرف بزند
پس چه کاری بلد هست

با خودشان بازی هم نمیکنند
با اصغر آقا هم که بلد نیستند حکم بازی کنند

آدم بزرگها
خندیدن هم بلد نیستند
هی لبخند میزنند
قاه قاه بلد نیستند
به تماشای جویدن فندق یک سنجاب هم نمی خندند
هه
واقعا که دنیای زشتی دارند

دلشان نمیگیرد از شکستن کله عروسک
دلشان سنگ شده است
اصلا آدمهای غیر قابل تحملی هستند
با گوسفندها حرف نمیزنند
می گویند اینها که نمی فهمند

نمی فهمند که آدم کارهای مهم تری هم از نشستن در روی صندلی و گوش دادن به حرف دو تا آدم بزرگ دیگر دارد
آدم باید حرف دلش را بزند
آدم بزرگها حرف دلشان را می خورند
به حرف دل کسی هم گوش نمیکنند
یک کلمه زشت هم دارند
منطق
خودشان نمی دانند یعنی چه
ولی هی میگویند و همه چیز را با آن حل میکنند

اصلا نمی فهمند
تقصیر خودشان نیست
گناه دارند
......
نکند که من هم بزرگ شده ام

زندگی

زندگی در حال گذر است و من هم
و گاهی شنیدن یک جمله
حس یک نوازش
چقدر می تواند دلپذیر باشد
وقتی بدانی که دوست داشته می شوی و یک بازی نیست

بکگراند زندگی من

برآن شده ام تا فکر کنم
به همه بکگراندهای زندگیم

کودکیم
که چه پر فکر گذشت
فکر به چیزهایی که در چارچوب کودکی نمیتوان یافتشان

نوجوانیم
که نه پرخاشگر بودم و نه کسی در مورد من این جمله را گفت
که خوب اقتضای سنش است و دوران بلوغ را پشت سر میگذارد
که اصلا بلوغی در کار نبود
که من یا خیلی زود بلوغ شده بودم و یا هنوز هم بلوع نشده ام

جوانیم
که پر بود از مسئولیتهای مردانه
و من تنها کاری که بلد بودم را انجام می دادم
مسئولیت پذیری را

ازدواجم
باز هم همان مسئولیت پذیری
مادر بودن بدون داشتن فرزند
مادر همسرم که اریکم بود
و من مادرش بودم
و در این جولانگاه مادری
کودکیم را زیر و رو میکردم و دنبال پدری بودم برای لالایی گفتن و قصه های شبانه و دست نوازش که چقدر تمنا داشتم و چقدر کم بود

و حالا یک زن 28 ساله با بک گراندی که توی سرم کوبیده شد در لحظه ای که می توانست
یکی از قشنگ ترین لحظه های روزگارم باشد

بک گراندی که گویا تقدیرم نبوده
و من خود خواسته تن به آن داده ام
بک گراندی که می تواند
خوشبختی آیندهام را هم از بین ببرد
و مرا وادار کند
تا نفرتم از نداشته هایم بیشتر شود
تبدیل به کینه شده ام چرا من
خدایا دورم کن از این کینه و نفرت
که مرا نابود خواهد کرد
این همه بغض
این همه نفرت
این همه کینه
و این همه حسادت
به تمام زندگی های معمولی که جریان دارند و مانند زندگی من بکگراندی ندارند

...

خدایا من هنوز خوشحالم
و هنوز قوی
بک گراندم مرا قوی کرده است
بک گراندی که خیلی ها دوستش ندارند
و من به آن افتخار میکنم
که مرا مصرف کننده بار نیاورده
و حرفی دارم برای زدن
و پیدا خواهم کرد کسی را که افتخار کند به بکگراندم
شاید در سیاره آدمهایی که عمق سیاره شان دو متر نیست
و من در این تعطیلات 12 بار غروب خورشید را تماشا کردم
کافی بود صندلیم را کمی تکان دهم

..........

آنکه دائم هوس سوختن ما میکرد
کاش می امد از دور تماشا میکرد

به جون بابام

لحظه های نوشتن
غمنامه شده این وبلاگ و من دلم نمی خواهدش
مثل صادق هدایت شده ام
غم نوشتنم می آید
و من شادم
از بودن و داشتن
سر سخت شده ام و استقلال یافته
مستعمره یک مفهوم بودم و حالا رها شده ام
رها شده ام از حسرت خوردن
از حسرت چیزهایی که کسب کردنی نیست
تلاش بیهوده برای داشتن وقتی مقرر نیست مال تو باشند
کشیده ام بیرون از این همه نداشتن و تمنا کردن
به داشته هایم بسنده میکنم
و به فالم عمل میکنم
فردا روز پدر است
و من
با داشته هایم خوشحالم
و به امید روزی هستم که قسم من هم
به جون بابام
باشد
...

خسته ام

به سراغ من اگر می آیید
نرم و آهسته بیایید
مبادا ترک بردارد
چینی نازک تنهایی من
تنها من که تنها نیستم
مادری دارم بهتر از برگ درخت
دوستانی بهتر از آب روان
و خدایی که همین نزدیکی است
در سکوت این شبهای گرم
به دنبال یک آغوش گرم
هراسان می دوم
به هر بیراهه ای سر میزنم
بیراهه هایم خسته ام میکنند
من که اهل بیراه نیستم
در راه راهم نمی دهند این موجودات دوپا
قبضه کرده اند خوشبختی را
راهم نمی دهند
و من از همه متنفر میشوم
برای آنچه ندارم
و آنچه دارم
خوشبختی
و تنهایی
و سر سخت می شوم
و از سختی میشکنم
دورو برم را مولتی ویتامین گرفته است
و همه چیز کند است
اقا تیزی داری
جوابی نمی اید
من خستم
خسته از به دنبال گشتن ها
از نبودن ها
خسته ام
از تنهایی
خسته ام
خسته از سکوت شبهای تاریک
خسته از نوشتن
خسته از گوش دادن
خسته از گفتن